هم‌زمان با هفتمین سالگرد بازداشت زینب جلالیان، زندانی زن کُرد محکوم به حبس ابد در ایران، سازمان بین‌المللی “جبران” (Redress)، به همراه “عدالت برای ایران” در نامه‌ای از گروه کاری بازداشت‌های خودسرانه سازمان ملل خواسته‌اند که “رای به لغو حکم حبس ابد برای این زندانی زن بدهد.”
ﺑﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺻﺪﺍﯼ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ (ﮐﻤﯿﺘﻪ ﺯﻧﺎﻥ)، در بخشی از این نامه آمده است: “فراهم شدن امکانات درمانی لازم برای زینب جلالیان و انتقال هرچه سریع‌تر او به بیمارستان، دادن مرخصی بی قید و شرط و ملاقات‌های حضوری به این زندانی سیاسی و در اختیار گذاشتن امکانات اولیه زندگی از دیگر مطالبات عدالت برای ایران در رابطه با زینب جلالیان است.”
سازمان عدالت برای ایران با اشاره به روند دادرسی و بازداشت این زندانی زن می‌نویسد: “زینب جلالیان طی یک محاکمه غیرمنصفانه به حبس ابد محکوم شده و پس از بازداشت و در روند دادرسی بارها به شدت شکنجه شده است. کوبیدن سر به دیوار به نحوی که موجب شکستگی پیشانی و تورم چشم‌ها شد، زدن کابل به کف پا، بازجویی با چشم‌بند و دست‌بند و پابند، در حالی که دست‌ها و پاهای وی به هم زنجیر شده بود و تهدید به تجاوز بخشی از این شکنجه‌ها است.”
زینب جلالیان، ۳۲ ساله است در ۲۰ اسفندماه ۱۳۸۶ به اتهام همکاری با پژاک دستگیر شد. او در دادگاه بدوی به اعدام محکوم شد و در آذرماه به وکلای خانم جلالیان گفته شد که حکم اعدام او با “عفو” به حبس ابد کاهش یافته است.
خانم جلالیان به تازگی به زندان خوی منتقل شده و از زمان بازداشت تاکنون حتی یک روز هم به مرخصی نیامده است. این زندانی زن به بیماری “ناخونک چشم” مبتلا است که نیاز به درمان و رسیدگی دارد. براساس گزارش نهادهای حقوق بشری به دلیل عدم رسیدگی به وضعیت این زندانی، هر دو چشم خانم جلالیان قابلیت دیدن دور را از دست داده‌اند.
