سوما و سونیا دو خواهر 12 و 8 ساله بوکانی که نامادری، آنها را از حق بازی و تحصیل محروم و به قالی‌بافی وادار کرد. پاداش نشستن چند ساعته آنها پای دار قالی کتک‌ها و آزارهای جسمانی شبانه بود.
به گزارش صدای ایرانیان (کمیته کودک و نوجوان) به نقل از زریان، سوما می‌گوید: نامادری در اوایل رفتارش با ما اینقدر بد نبود ولی از چهار پنج سال پیش آزار و اذیت‌های وی شروع شد. یک بار شدت برخورد او با سونیا، باعث شد که خواهرم از ناحیه پا از سه جا دچار شکستگی شود. این امر باعث شد که پدربزرگ و مادربزرگم برای مدتی ما را از پدر و نامادریم بگیرند.

او ادامه می‌دهد بعد از رفتن مادرم، بودن در کنار پدربزرگ و مادربزرگم بهترین دوران زندگیم بود و در این مدت من دو سال توانستم به مدرسه بروم و تا دوم ابتدایی درس بخوانم. از دو سال پیش پدرم دو باره ما را به خانه خودش برد و  دوباره زیر دست نامادری افتادیم. این دفعه آزار و اذیت‌هایش بیشتر شد و علاوه بر تنبیه‌های شدید بدنی ما را مجبور به کارهای سخت همچون قالی‌بافی و … می کرد و اجازه رفتن به مدرسه را هم از ما گرفت.

سومای 12 ساله و سونیای 8 ساله هر روز باید از ساعت 4 صبح تا 12 شب قالی بافی و دیگر کارهای خانه را انجام می دادند و تعهد داشتند که روزانه 20 ردیف قالی ببافند و اگر از عهده تعهدشان بر نمی آمدند آن شبانه روز جدای از تنبیه بدنی، از غذا هم که فقط وعده شام بود، خبری نبود.

سوما و سونیا در اتاقی نگهداری می‌شدند که هیچگونه وسیله گرمایشی نداشت و به گفته مادر بزرگش چندین ماه است که هیچ میوه‌ای نخورده‌اند. از بیرون رفتن هم محروم بوده حتی همسایه‌ها هم آنها را ندیده‌اند.علاوه بر کار قالی بافی ، تهیه ناهار خانواده را هم به عهده‌اش بوده ، ولی درد آورتر اینکه خود و خواهرش از ناهاری که خود آن را پخته هیچ سهمی نداشته‌اند.

سوما می گوید: وقتی پدرم علت عدم حضور ما را در سر سفره جویا می شد، ناماداریم می‌گفت که سهم آنها را جداگانه داده‌ام.

 اکنون بسیار رنجور وضعیف است در مورد آگاهی پدر از وضعیت آنها و چرا شکایت رفتار نامادری را به پدرش گزارش نکرده می گوید: یک‌بار که زن بابام من را در اتاقی زندانی کرده بود، پدرم از جلوی پنجره اتاق رد شد و من توانستم به او اطلاع دهم که نامادریم در را بر رویم قفل کرده، بعد از اینکه پدرم در را بر رویم باز کرد و رفت سرکار، زن بابام مرا برد حمام و تا توانست بر رویم آب داغ ریخت.

 مرسل آقاولی، متخصص اورولوژی و پزشک قانونی شهرستان بوکان که هم اکنون فرایند درمان سوما و سونیا را به عهده گرفته در مورد صدمات وارده به سوما می گوید: آثار سوختگی زیادیبه علت تماس با جسم داغ در تمام سطوح بدن خصوصاً دست، بازو، سینه، شکم و پاها مشهود است.

به گفته آقاولی آثار ضرب و جرح و بریدگی عمیق و نیمه عمیق در تمام سطوح بدن مشاهده می‌شود که قابل شمارش نیست و عمق ضایعات در حدی است که جوشگاه فاحش به جا گذاشته است که احتمالا با اجسام برنده و تیز ایجاد شده‌اند که بیش از 90 درصد بدن را شامل می‌شود.

این متخصص اورولوژی اضافه می کند: سوما دچار شوک روحی و روانی شده و لازم است تحت مراقبت روان پزشک قرار گیرد و همچنین دارای بیماری کلیوی نیز می باشد که در حال انجام آزمایش و تشخیص هستیم.

آقاولی ادامه می‌دهد: این دختر 12 ساله شدیدا لاغر و دارای سوءتغذیه است که احتمالا طی چندین سال روی داده و معلوم است که از مدت‌ها قبل تغذیه مناسب و کافی نداشته است.

او در مورد سونیا نیز می‌گوید: در بدن سونیا آثار سوختگی درجه 2 که احتمالا به علت تماس با جسم داغ در ناحیه سُرین چپ مشاهده می‌شود که زخم آن تازه است. این زخم هنوز التیام پیدا نکرده است.

وی ادامه می دهد: آثار متعدد جوش‌گاه ناشی از سوختگی در تمام بدن، کبودی‌های متعدد ناشی از اصابت جسم سخت از جمله صدماتی است که به این دختر وارد شده است. همچنین سونیای 8 ساله دارای سوءتغذیه و کاهش رشد است. این هم نتیجه عدم تغذیه صحیح و کافی است.

به گزارش تارنمای زریان، اکنون این دختران تنها نیستند ودر پناه پدربزرگ و مادربزرگ اشان هستند. اما هنوز هیچ اقدام قانونی در خصوص این کودک آزاری انجام نشده است.

به گفته فعالین حقوق کودک در بوکان، دادستان  می تواند با طرح دعوی نسبت به اخذ حکم لازم مبنی بر عدم کفایت پدر، قیومیت این بچه ها را به پدر بزرگ‌شان بسپارد؛ اداره بهزیستی می تواند با تحت پوشش قرار دادن آنها (همچنان که قول آن را داده اند) از آنها حمایت کند؛ شبکه بهداشت و درمان (همچنان که آنها هم قول داده اند) فرایند درمان آنها را بر عهده گیرند و مدیریت آموزش و پرورش تسهیلات لازم برای تحصیل آنها فراهم نمایند، باشد که بخش کوچکی از زخم‌ها و آلام روحی، روانی و جسمی این دو طفل معصوم التیام یابد.